مراقبت از تروما به کودکان امنیت می دهد. چه در کلاس درس و چه در محیط های بالینی، در مورد مراقبت پاسخگو برای کودکانی که تروما را تجربه کرده اند، بیشتر بیاموزید.
مراقبت از تروما به کودکان امنیت می دهد:
چه در یک کلاس درس و چه در محیط خانه، مراقبانی که از اثرات تروما آگاه هستند، مجهزتر هستند تا به کودکان خردسال کمک کنند تا این تجربیات منفی را پردازش کنند.
مراقبانی که از تروما مطلع هستند، نسبت به اینکه چگونه رفتارها ممکن است با احساسات در کودکان خردسال ارتباط برقرار کند، حساس تر هستند. هنگامی که کودک تجربیات آسیب زا داشته است ، محرک های محیط ممکن است باعث شود او با رفتارهای منفی واکنش نشان دهد. مراقبان آگاه از تروما یاد می گیرند که مراقب این محرک ها باشند تا بتوانند به بچه ها کمک کنند تا احساسات بزرگ خود را با خیال راحت هدایت کنند.
مراقبان آگاه از تروما می دانند که بی نظمی چگونه به نظر می رسد و ابزارهایی در جعبه ابزار خود دارند تا به کودکان خردسال کمک کنند تا دوباره تنظیم شوند. بی نظمی می تواند شبیه فریاد زدن و فریاد زدن باشد. ممکن است شامل پرخاشگری فیزیکی باشد. همچنین می تواند مانند پنهان شدن یا عقب نشینی به نظر برسد. بسیار مهم است که مراقبان بدانند که یک سیستم عصبی نامنظم چگونه به نظر می رسد تا بتوانند نوع حمایت مناسب را ارائه دهند.
در کلاس‌های درس یا محیط‌های بالینی، متخصصان دوران کودکی آگاه از تروما می‌توانند محیط را به گونه‌ای ساختار دهند که مقررات را تشویق کند و محرک‌ها را کاهش دهد. نور غیرمستقیم، وسایل بازی سازماندهی شده و یک برنامه منظم به کودکان آسیب دیده کمک می کند تا بدانند چه چیزی باید انتظار داشته باشند – که حس ایمنی را ایجاد می کند.
تروما روی هر کودکی به طور متفاوتی تأثیر می گذارد، اما یک حقیقت مشترک وجود دارد. هرچه بیشتر از کودکانی که تجربیات آسیب زا داشته اند حمایت کنیم، شانس رشد آنها بیشتر است.