فرآیند ارزیابی دوران کودکی
ارزیابی اولیه کودکی ابزاری است که برای جمع آوری و ارائه اطلاعات حیاتی در مورد رشد و رشد کودک به مربیان، والدین و خانواده ها استفاده می شود. در هدوی، آموزش های مربوط به دوران کودکی ملزم به گنجاندن یک جزء ارزیابی کودک در برنامه‌های خود هستند. در اینجا ما اطلاعات و منابعی را برای اطلاع رسانی به مربیان در مورد برنامه های ارزیابی دوران کودکی در نظر گرفته ایم.
ارزیابی دوران کودکی چیست؟
ارزیابی دوران کودکی فرآیندی است از جمع آوری اطلاعات در مورد کودک، بررسی اطلاعات و سپس استفاده از اطلاعات برای برنامه ریزی فعالیت های آموزشی که در سطحی باشد که کودک بتواند آن را درک کند و بتواند از آن بیاموزد.
ارزیابی بخش مهمی از یک برنامه با کیفیت بالا در دوران کودکی است. هنگامی که مربیان ارزیابی انجام می دهند، کودک را مشاهده می کنند تا اطلاعاتی در مورد آنچه می داند و می تواند انجام دهد به دست آورند.
مشاهده و مستندسازی کار و عملکرد کودک در طول یک سال به مربی اجازه می دهد تا رکوردی از رشد و تکامل کودک جمع آوری کند. با این اطلاعات، مربیان می توانند شروع به برنامه ریزی درسی مناسب و آموزش فردی موثر برای هر کودک کنند.
این سوابق ارزیابی همچنین یک ابزار عالی برای به اشتراک گذاشتن با والدین است تا آنها بتوانند پیشرفت فرزند خود را در مدرسه دنبال کنند، نقاط قوت و چالش های فرزند خود را درک کنند و برنامه ریزی کنند که چگونه می توانند به گسترش یادگیری در خانه خود کمک کنند.
چرا ارزیابی مهم است؟
ارزشیابی به مربیان، والدین و خانواده ها اطلاعات حیاتی در مورد رشد و رشد کودک می دهد. ارزیابی می تواند:
- ارائه رکوردی از رشد در تمام زمینه های رشدی: شناختی، فیزیکی/حرکتی، زبانی، اجتماعی-عاطفی و رویکردهای یادگیری.
- کودکانی را که ممکن است به حمایت اضافی نیاز داشته باشند شناسایی کنید و مشخص کنید که آیا نیاز به مداخله یا خدمات حمایتی وجود دارد یا خیر.
- به مربیان کمک کنید تا برای یک کودک یا گروهی از کودکان که در همان مرحله رشد هستند، آموزش های فردی را برنامه ریزی کنند.
- نقاط قوت و ضعف در یک برنامه را شناسایی کنید و اطلاعاتی در مورد اینکه برنامه چقدر اهداف و نیازهای کودکان را برآورده می کند.
- زمینه مشترکی بین مربیان و والدین یا خانواده ها فراهم کنید تا از آنها برای همکاری در راهبرد حمایت از فرزندشان استفاده کنند.
روش های مختلف ارزیابی کودک چیست؟
روش‌های ارزیابی کودک می‌تواند غیررسمی (انجام مشاهدات طبیعی، جمع‌آوری داده‌ها و کار کودکان برای نمونه کارها، استفاده از رتبه‌بندی مربیان و معلمان) و رسمی (با استفاده از ابزارهای ارزیابی مانند پرسشنامه و تست استاندارد) باشد. هر دو روش موثر هستند و می توانند به اطلاع مربیان و والدین در مورد پیشرفت کودک کمک کنند.
- مشاهدات را می توان با حداقل یا بدون دخالت در فعالیت های کودکان انجام داد. مربیان می توانند تمام جنبه های رشد از جمله رشد فکری، زبانی، اجتماعی-عاطفی و جسمانی را به طور منظم مشاهده کنند.
- نمونه کارها رکوردی از داده هایی است که از طریق کارهایی که کودکان در یک دوره زمانی تولید کرده اند جمع آوری می شود. این مجموعه به وضوح پیشرفت رشد کودک را نشان می دهد. پورتفولیوها می توانند ابزار مهمی برای کمک به تسهیل مشارکت بین معلمان و والدین باشند.
- رتبه بندی مربیان در ارزیابی توانایی های شناختی و زبانی کودکان و همچنین رشد اجتماعی-عاطفی آنها مفید است. این رتبه‌بندی‌ها را می‌توان به سایر روش‌های ارزیابی، مانند آزمون استاندارد یا سایر ابزارهای ارزیابی مرتبط کرد. (سؤال بعدی را در زیر ببینید.)
- رتبه بندی والدین والدین را در فرآیند ارزیابی ادغام می کند. والدینی که تشویق به مشاهده و گوش دادن به کودک خود می شوند، می توانند به شناسایی و هدف قرار دادن نقاط عطف و رفتارهای مهم در رشد کودک خود کمک کنند.
- تست های استاندارد شده تست هایی هستند که برای تناسب با مجموعه ای از استانداردهای تست ایجاد می شوند. این آزمون ها به صورت استاندارد اجرا و نمره گذاری می شوند و اغلب برای ارزیابی عملکرد کودکان در یک برنامه استفاده می شوند.
دو نوع مختلف از سیستم های ارزیابی وجود دارد. هر دو برای هدایت تصمیمات در مورد رشد کودک و منابع برنامه استفاده می شوند.
- ابزارهای ارزیابی کودک توسعه یافته توسط برنامه برای همسویی با فلسفه و برنامه درسی یک برنامه خاص توسعه یافته اند.
- ابزارهای ارزیابی کودک منتشر شده مورد تحقیق و آزمایش قرار گرفته و به عنوان یک منبع معتبر در ارزیابی رشد کودکان پذیرفته شده است.
چگونه ارزیابی را در برنامه خود پیاده می کنید؟
فرآیند انتخاب ابزارهای ارزیابی مناسب برای هر برنامه دوران کودکی متفاوت است. در زیر چند دستورالعمل کلی برای اجرای ارزیابی در برنامه شما آورده شده است.
ارزشیابی با اهداف و رویکردهای آموزشی همسو است. انواع مختلف ارزیابی اهداف متفاوتی دارند. مهم است که ابتدا مشخص شود چه چیزی باید اندازه گیری شود. سپس برنامه ارزیابی را پیدا کنید که آن اهداف را به بهترین نحو ارزیابی می کند.
ارزیاب کودک را می شناسد. بزرگسالی که ارزیابی را انجام می دهد باید از قبل رابطه ای با کودک داشته باشد. در حالت ایده آل، ارزیاب، مربی است.
ارزیابی “معتبر” است. ارزیابی باید در شرایط عادی کودک انجام شود. ارزیابی باید روابط و تجربیات روزمره را منعکس کند. باید در زمینه ها و محیط های آشنا (مانند کلاس درس) انجام شود.
مشاهدات مداوم و متنوع است. برای ارزیابی جامع، مشاهدات باید در انواع فعالیت های کودکان انجام شود و به منظور مشاهده کامل پیشرفت کودک، مداوم باشد.
ارزیابی یک چرخه است. اگرچه روش های خاص برای ابزارهای ارزیابی متفاوت است، اما این فرآیند چرخه ای است. این چرخه به مربیان اجازه می دهد تا تغییراتی در برنامه درسی خود ایجاد کنند تا در برنامه خود به کودکان خدمات بهتری ارائه دهند.
- اجرا
- مشاهده (کودکان را در موقعیت های مختلف مشاهده کنید.)
- مستند سازی، عکس العمل.(هنگام مشاهده یا در اسرع وقت ضبط کنید.)
- تجزیه و تحلیل، ارزیابی. (داده ها را با ابزارهای ارزیابی مطالعه کنید. ارزیابی از ترکیب اسناد و ارزیابی حاصل می شود.)
- جمع بندی، برنامه ریزی و برقراری ارتباط. (این نیازهای خاص کودک و برنامه درسی آینده را نشان می دهد.)
- اجرا مجدد(چرخه تکرار می شود.)