گروه درمانی: هدف، مزایا و انواع
آیا تا به حال در مورد جلسه گروه درمانی شنیده اید؟ اگر به ما پیشنهاد شود که به صورت گروهی در درمان شرکت کنیم، همه ما کمی مشکوک خواهیم بود، زیرا برای هر یک از ما درمان فضایی منحصر به فرد برای به اشتراک گذاشتن مشکلات شخصی‌مان است و برای مدتی در برابر ضعف‌های خود آسیب‌پذیر هستیم در حالی که درمانگر تسهیل می‌کند و به ما کمک کنید تا راه حل هایی برای آسیب پذیری های خود پیدا کنیم. اما آیا این روند به همان اندازه که ما تصور می کنیم عجیب و مشکل ساز است؟ اجازه دهید عمیقاً به جزئیات این تمرین بپردازیم و سپس جنبه های خود را از بحث به پایان برسانیم.
گروه درمانی و هدف آن چیست؟
گروه درمانی نوعی روان درمانی است که یک یا چند روان درمانگر و 5 تا 15 مراجعه کننده را به طور همزمان در بر می گیرد. اکثراً هر یک از این گروه ها حدود یک یا دو ساعت با درمانگر خود ملاقات می کنند. این گروه‌ها بیشتر مشتاقانه منتظر مقابله با یک مشکل خاص مانند افسردگی، اضطراب، PTSD و غیره هستند. این گروه از طریق ملاقات با دیگرانی که تجربیات مشابهی را پشت سر گذاشته اند و فعالانه در زندگی با آن کنار می آیند، این امر را تسهیل می کند.
گروه ها همچنین سعی می کنند با مسائل اجتماعی مانند عزت نفس پایین، اعتماد به نفس و غیره برخورد کنند. محققان دریافته اند که گروه درمانی به اندازه درمان فردی موثر است. اما مهم ترین عاملی که در اینجا باید به آن توجه کرد، به ویژه برای روان درمانگرانی که قصد دارند جلسات گروه درمانی را برگزار کنند، این است که فقط درمان فردی در یک گروه نیست. بلکه منحصراً با استفاده از تکنیک‌ها و روش‌های خاص خود انجام می‌شود و همه روانشناسان به اندازه کافی برای آن مجهز نیستند.
نقش یک گروه درمانگر
روانشناسان برای اینکه یک گروه درمانگر کارآمد باشند و یک جلسه مؤثر برگزار کنند، باید اطمینان حاصل کنند که آنها به طور آکادمیک در تکنیک های مشابه آموزش دیده اند. آنها همچنین باید بتوانند شرکت کنندگان بالقوه یک جلسه را برای اطمینان از اثربخشی آنها بررسی کنند. گروه درمانی به دلایل مختلف برای همه شرکت کنندگان مناسب نیست.
روان درمانگران باید سعی کنند پیوندی منسجم با و بین شرکت کنندگان ایجاد کنند. اگر آنها زمینه مشترکی برای پیوند ندارند، ممکن است به تلاشی از طرف درمانگر نیاز باشد. آنها همچنین باید تلاش کنند و بازخورد مربوط به اثربخشی جلسات درمانی را که انجام داده اند دریافت کنند. جدای از گفتگوهای بازخورد شفاهی با شرکت کنندگان، گروه درمانگران می توانند با استفاده از ابزارهای ارزیابی که برای این منظور طراحی شده اند، پیشرفت درمان را بیشتر ارزیابی کنند.
مزایای گروه درمانی
گروه درمانی به شرکت کنندگانش کمک می کند تا به این واقعیت پی ببرند که هرگز در احساساتی که با آنها دست و پنجه نرم می کنند تنها نیستند. گروه درمانی، با قرار گرفتن در معرض افراد با شرایط مختلف، به شرکت کنندگان کمک می کند تا درک کنند که احساسات آنها کاملاً معتبر است و دیگرانی که حتی ممکن است از نظر جمعیتی با آنها یکسان نباشند نیز با احساسات مشابه دست و پنجه نرم می کنند. این روش درمانی کمک و دریافت حمایت از دیگران را تسهیل می کند. حمایت اجتماعی از سوی دیگران، به ویژه کسانی که خود را در سناریوهای نگران کننده مشابهی می بینند.
این تنظیم ممکن است باعث شود بسیاری از کسانی که برای به اشتراک گذاشتن احساسات خود مشکل دارند، آنها را به طور کاملاً مؤثر به اشتراک بگذارند. هنگامی که فرد با اعضای گروه خود ارتباط برقرار می کند، این ممکن است به بهبود سطح اعتماد به نفس او کمک کند، به ویژه در دادن ندایی که ممکن است قبلاً نتوانسته باشد به خود بدهد. این به آنها کمک می کند تا عزت نفس خود را توسعه دهند و به نوبه خود، خود را توانمند کنند.
اعضای جلسات گروه درمانی نیز ممکن است تمایل به تقلید از یکدیگر داشته باشند. در مفهوم مثبت، افراد می توانند دیگران را در گروه مشاهده کنند و از آنها یاد بگیرند که ویژگی های مثبت و راهبردهای مقابله ای برای بهبودی را نشان می دهند. علاوه بر این، این جلسات برای افرادی که از بحران هایی مانند مرگ یک عزیز، عواقب عاطفی یک تراژدی و غیره رنج می برند، فضا و زمان کافی بیشتر برای کنار آمدن با حوادث غم انگیز خود و بازگشت به سلامت روان فراهم می کند.
انواع مختلف گروه درمانی
- گروه‌های آموزشی روانی : این گروه‌ها بر آموزش شرکت‌کنندگان در مورد شرایط و مبارزات عاطفی که با آنها روبه‌رو هستند و بیشتر درباره راهبردهای مقابله‌ای تمرکز می‌کنند. اینها معمولاً اعضایی را جذب می کنند که از مبارزه مشابهی رنج می برند.
- گروه مهارت آموزی: گروه های مهارت آموزی عمدتاً تکنیک ها و راهبردهای مورد استفاده توسط گروه های آموزشی روانی را اتخاذ می کنند و عمدتاً مهارت هایی را که به آنها در مقابله با اختلالات روانی و بهبود سلامت روانی آنها کمک می کند، به شرکت کنندگان خود توضیح می دهند.
- گروه‌های رفتاری شناختی: گروه‌های رفتاری شناختی عمدتاً از درمان شناختی رفتاری یا CBT استفاده می‌کنند که به آنها در بازسازی باورهای غیرمنطقی خود که منجر به رفتار منفی می‌شود، کمک می‌کند. آنها با شناسایی محیط های محرک یا محرک هایی که ممکن است قبل از رفتار نامطلوب بوده باشند، شروع می شوند.
- گروه‌های حمایتی: گروه‌های حمایتی با تغییرات مهم زندگی مانند از دست دادن یکی از عزیزان کنار می‌آیند. این فضاها اعضای خود را برای ارائه و دریافت حمایت بی قید و شرط و پذیرش اجتماعی تسهیل می کند.
نتیجه
گروه درمانی را می توان یک جایگزین عالی برای درمان فردی در نظر گرفت، اما بدیهی است که با توجه به عوامل مختلفی که باید در هنگام طراحی یک جلسه در نظر گرفته شوند. آنها به بسترهایی تبدیل می شوند که افراد می توانند با دیگرانی که تجربیات مشابهی در طول جلسات گروه درمانی داشته اند ارتباط برقرار کنند. رویکرد درمان گروهی به اشکال مختلف ارائه می شود. با این حال، بیشتر گروه ها بر آموزش رفتارهای جدید و سازنده تر به شرکت کنندگان تمرکز می کنند. این به آنها کمک می کند تا با رویدادهای مهم زندگی و علائم بیماری روانی به طور مؤثرتری برخورد کنند.