این تحقیق در مورد آموزش دادن به کوچکترین منتقدان غذا برای امتحان غذاهای جدید است.
رفتارهای غذایی– عدم تمایل به امتحان غذاهای جدید یا غیرمورد علاقه – معمولاً از حدود دو سالگی شروع می شود. این همان زمانی است که کودکان نوپا شروع به ایجاد استقلال خود در سایر زمینه های زندگی خود می کنند (نمی خواهند حمام کنند، دست شما را در پارکینگ بگیرند، در سبد خرید مواد غذایی بنشینند و غیره). همچنین زمانی است که افزایش وزن آنها – که در دو سال اول سریع تر است- شروع به کند شدن می کند، بنابراین کودکان نوپا کاهش اشتها را تجربه می کنند. به همین دلیل است که بهانه غذایی بیشتر یک نقطه عطف معمولی است تا یک رفتار چالش برانگیز.
یکی از راه های تفکر در مورد تغذیه
در یک وعده غذایی. فکر کردن به اینکه شما و کودک در زمان صرف غذا چه مسئولیتی دارید می تواند کمک کند:
- وظیفه والدین این است که انواع غذاهای سالم را در وعده های مناسب سن در وعده های غذایی و زمان میان وعده تهیه کنند.
- این وظیفه کودک است که تصمیم بگیرد چه چیزی و چه مقدار بخورد.
این رویکرد مقدار زیادی از استرس و مبارزه را از تغذیه خارج می کند. خیلی ساده به نظر می رسد، اما آیا کار می کند؟ آره. یک مطالعه تحقیقاتی نشان داد که کودکانی که تحت فشار قرار نمی‌گرفتند، در واقع بیشتر از کودکان شرکت‌کننده در مطالعه که تحت فشار برای خوردن بودند، بیشتر خوردند.
نکات صرف غذا با کودکان
بنابراین، این تحقیق در مورد آموزش دادن به کوچکترین منتقدان غذا برای امتحان غذاهای جدید چه می گوید؟ در اینجا چند نکته برای امتحان کردن با خانواده آورده شده است.
- غذاهای جدید را با غذاهای آشنا جفت کنید. اگر کودک نوپای شما سس کچاپ را دوست دارد اما در مورد کلم بروکسل مطمئن نیست، برگ های یک جوانه را بردارید و در سس کچاپ بزنیدکه خوردن آن برای کودک نوپا آسان تر میشود. (دخترم تقریباً هر چیزی را که در سس کچاپ آغشته شده باشد می خورد.)
- در هر وعده غذایی یک ماده غذایی که می دانید فرزندتان دوست دارد سرو کنید. کودکان از غذاهای آشنا و ترجیحی که بهتر می شناسند استفاده می کنند
- . از کم شروع کنید! آیا می خواهید اسفناج را به یک کودک معرفی کنید؟ سعی کنید یک قاشق بزرگ در بشقاب کودک نریزید. با یک برگ کوچک شروع کنید
- تحقیقات نشان می دهد که کودکان اگر میوه ها و سبزیجات را ببینند که والدینشان آنها را می خورند، تمایل بیشتری به خوردن آنها دارند. مطالعه دیگری روی کودکان پیش دبستانی نشان داد که کودکان بیشتر غذاهایی را که می بینند کودکان دیگر می خوردند ترجیح می دهند.
- هیچکس دوست ندارد به زور غذا بخورد. وقتی بچه‌ها یاد می‌گیرند که چه احساسی «سیر شدن» است و تصمیم می‌گیرند که چه زمانی غذا خوردن را متوقف کنند، احتمال اینکه در درازمدت وزن سالمی داشته باشند بیشتر است.
- تسلیم نشوید. ممکن است شنیده باشید که می تواند بین 10 تا 15 بار طول بکشد تا کودک یک غذای جدید را بخورد، اما بالاخره اتفاق خواهد افتاد
- برای وعده های غذایی برنامه ریزی کنید. برای سه وعده غذایی در روز و دو میان وعده در زمان های کاملاً ثابت برنامه ریزی کنید. این کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که کودکان هنگام غذا خوردن گرسنه هستند و احتمال اینکه آنها غذاهای جدید ارائه شده را امتحان کنند بیشتر می شود.
- با مشاور تغذیه کودکان خود در مورد مقدار (و چه نوع) مایعاتی که یک کودک در روز نیاز دارد صحبت کنید. از دادن شیر یا آبمیوه به کودکان خودداری کنید زیرا این امر باعث میشود که در زمان صرف غذا کمتر گرسنه باشند.
- بچه‌های کوچک، شکم‌های کوچک: اندازه‌های سرو را متناسب با سن آنها حفظ کنید. وعده های مناسب سن کودکتان را بدهید: حدود یک قاشق غذاخوری از هر غذا برای هر سال سن کودکتان. بنابراین، اگر یک کودک دو ساله دارید، از هر غذایی که سرو می شود، دو قاشق غذاخوری بدهید.
- بگذارید تمام شود. زمان غذا برای کودکان نوپا و پیش دبستانی نباید بیشتر از 15 تا 20 دقیقه باشد. به کودکان اجازه دهید تا زمانی که کارتان را تمام می کنید، در همان نزدیکی بازی کنند.
- نام های بهتری به میوه ها و سبزیجات بدهید. اخیراً مطالعه ای آزمایش کرد که آیا نام های سرگرم کننده (مانند «کلم بروکلی پاور پانچ») سبزیجات را برای دانش آموزان دبستانی جذاب تر می کند یا خیر. پاسخ: بله. مثال: وقتی پسرم سه ساله بود، عاشق ژامبون بود و از بوقلمون متنفر بود. نامیدن اغذیه فروشی بوقلمون به “ژامبون سفید” باعث تغییر بازی شد!
- زمان صرف غذا را به یک تجربه مثبت تبدیل کنید. صفحه نمایش ها را خاموش کنید با هم صحبت کنید داستان بگوییدو سوال بپرسید: رنگ مورد علاقه کودک، حیوان مورد علاقه چیست؟
- تهیه غذا سرگرم کننده است—به کودکان راهی برای کمک کردن بدهید. هرچه کودکان بیشتر غذاها را لمس کنند و در تهیه آنها کمک کنند (به ویژه میوه ها و سبزیجات)، احتمال اینکه بعداً آنها را به عنوان میان وعده انتخاب کنند، بیشتر می شود.